Marco Löwik - Forensisch Arts

Een forensisch arts doet meer dan alleen lijkschouw. "Wij doen inderdaad aan lijkschouw, wanneer er twijfel is over iemands doodsoorzaak. Dat kan een misdrijf zijn, maar ook een ongeval of een medische fout. En bij gevallen van euthanasie controleren wij of de juiste procedure is gevolgd.” Maar een forensisch arts doet nog veel meer, benadrukt Marco. "Wij verzamelen bijvoorbeeld sporen en bewijsmateriaal bij zedenzaken. En we onderzoeken lichamelijk letsel bij geweldsdelicten. Het rapport dat we hierover opstellen kan gebruikt worden in een rechtszaak.

Als ik een lichaam onderzoek, dan zie ik dat als een mooie uitdaging. Zo’n lichaam vertelt namelijk een verhaal. Aan mij de taak om dat verhaal te lezen en te ontdekken wat er precies gebeurd is. Dat is en blijft voor mij telkens een interessante puzzel om op te lossen." Ook de acute medische zorg voor arrestanten behoort tot de taak van een forensisch arts. Dan gaat het om mensen die zijn opgepakt, in een cel zitten, en daar problemen krijgen met hun gezondheid. "Daar hebben we het erg druk mee, veel mensen die vastzitten hebben een kwetsbare gezondheid en komen nooit bij een huisarts."

Onbekend vakgebied

Met al die taken, een tekort aan mensen en een groot werkgebied, is de werkdruk hoog. "Het is pittig, maar door onderling goed samen te werken en soms ook wel eens in je vrije tijd door te werken komen we een heel eind." Helaas is het vinden van nieuwe collega's niet gemakkelijk. "Ik denk dat ons vakgebied nog te onbekend is, of dat men een verkeerd beeld heeft van onze werkzaamheden. Sinds 2019 is er een driejarige opleiding die basisartsen opleidt tot forensisch arts. Sindsdien zit de opleiding gelukkig elk jaar gevuld, maar in de twintig tot dertig jaar daarvoor is er vrijwel niemand opgeleid.”

Daar komt bij dat lang niet iedereen geschikt is voor het vak. "De belangrijkste eigenschap voor een forensisch arts is dat je objectief kunt zijn. Tunnelvisie is de grootste valkuil. Ook moet je ertegen kunnen dat je soms nare dingen ziet. Als arts heb ik ondertussen geleerd om afstand te nemen van wie er op mijn tafel ligt. Het contact met nabestaanden maakt het werk soms wel zwaar. Al geeft het ook voldoening om uit te kunnen leggen wat er met hun geliefde is gebeurd. Ik weet dat als mij iets dwarszit, ik altijd bij mijn collega’s terecht kan. We reflecteren regelmatig als team op ons werk, dat is ook fijn."